Jest uznaną w świecie medycznym dziedziną diagnostyki oraz leczenia, opartą na holistycznym podejściu do pacjenta. Podstawowym jej założeniem jest traktowanie ludzkiego organizmu jako integralnej całości. Dzięki temu podczas badania osteopatycznego, terapeuta nie skupia się tylko na jednej części ciała, ale stara się połączyć dysfunkcję z którą zgłasza się pacjent z pierwotnym problemem, który niekoniecznie musi mieć związek z bieżącymi dolegliwościami.
Osteopatia korzysta ze wszystkich podstawowych dziedzin nauk przyrodniczych, ale główne zasady diagnostyki i leczenia opiera na znajomości anatomii oraz fizjologii.
Metoda ta dedykowana jest pacjentom w każdym wieku. Leczenie dotyczy wielu płaszczyzn i oddziaływuje na układy: nerwowy, naczyniowe, limfatyczny, szkieletowo-mięśniowy a także trzewny.
Główne założenia osteopatii:
• Ciało ludzkie stanowi jedność zarówno w aspekcie strukturalnym, jak i funkcjonalnym
• Organizm ludzki posiada własne mechanizmy samoleczenia
• Zachodzące w ciele procesy są ze sobą powiązane zarówno na płaszczyźnie strukturalnej jak i emocjonalnej
• Celem jest leczenie człowieka, a nie schorzenia